Oude Gracht Oost

De buurt manifesteert zich als een autonoom geheel. Zowel de stedenbouwkundige opzet als de architectonische verschijningsvorm van de buurt zijn afwijkend ten opzichte van de omgeving. De buurt heeft een karakteristieke orthogonale structuur. Deze is weliswaar geordend rond de oude Nuenenseweg, maar volgt niet dezelfde richting. De woningblokken zijn gebouwd in een strokenverkaveling. De buurt is ontwikkeld in een periode dat het scheiden van de verkeersstromen een thema werd in de stedenbouw.

Zo worden hier de auto's via een stelsel van straten (cul-de-sacs) naar pleintjes met garageboxen geleid, waarna de woningen via voetpaden bereikt kunnen worden.

Door de strokenverkaveling en de scheiding van verkeersstromen is er relatief veel openbare ruimte in deze buurt. Hiervan wordt een belangrijk deel in beslag genomen door de woonpaden met groenstroken en de pleintjes met de garageboxen.

De gevels bestaan voornamelijk uit ramen met daaronder gemetselde borstweringen. De woningscheidende wanden vervullen een prominente rol in de gevelritmiek. Met name bij de woningen met de bergingen aan de voorzijde wordt het horizontale karakter benadrukt. Bij deze woningen kun je ook goed zien, hoe een simpele berging kan worden ingezet als een structurerend element. Of ze nu allemaal identiek zijn ... of individueel gekleurd, het samenbindend karakter ervan blijft onverminderd hoog.

De achtergevel van deze woningen is erg sculpturaal door de prominente schoorstenen, de balkons en de verspringende boeiboorden.

Architect: E.F. Groosman