Kennispoort

Het gebouw is gesitueerd op een grasvlakte tussen de TU/e Campus en de stad en het aloude Limbopad (het olifantenpaadje dat door de veelal Limburgse treinstudenten werd uitgesleten) is opgewaardeerd tot een slangvormige, soms zwevende constructie. Het ellipsvormige gebouw is aan de stadszijde grotendeels intact, maar aan de TU-zijde is het volume voor een groot deel uitgesneden ten behoeve van een flink terras. De insnijdingen geven raffinement aan het gebouw, het zou net zo goed een technisch voorwerp kunnen zijn. De speciaal voor dit project ontwikkelde zilver geglazuurde bakstenen zijn in meerdere nuances in vlakken over de gevels verdeeld en verdubbelen op die manier het spel van de ingesneden vormen. Daardoor is het gebouw vanuit elk standpunt weer anders. Het oogt meer als een sculptuur dan als een gebouw. In het gebouw zijn vele vides gemaakt, die vloeren met elkaar verbinden en zorgen voor een mooie (kunst)lichtinval. Hier is sprake van een totaalkunstwerk met een niveau van detaillering en afwerking dat zelden wordt geëvenaard, mogelijk alleen door van Velsen zelf.

Ook het verbindingspad met de TU/e, het zgn. Limbopad, is door Koen van Velsen ontworpen. Het pad golft en kronkelt als een slang en ook de groene tint van het beton en de afgeronde detaillering van de randen herinneren aan dat thema.