Moskeeverzamelgebouw Fusion

Fusion kitchen is een fenomeen, maar hoe maak je fusion architectuur voor een gebouw waarin drie culturen (Nederlands, Marrokaans en Turks) gevestigd zijn? Voor die opgave stond Marlies Rohmer.

De metselwerkpatronen refereren aan de Amsterdamse School architectuur in de omgeving en tegelijk aan oosterse patronen. Samen verworden ze tot meer dan een som der delen, tot een nieuwe trots voor nieuwe Nederlanders.

De gebedsruimten hebben door het opengewerkte metselwerk een relatie met de straat, maar bieden de gebruikers toch privacy.

Het moskeeverzamelgebouw heeft een transparant karakter, zodat het een bijdrage zou kunnen leveren aan de integratie en het een ontmoetingsplek kon worden voor de hele buurt volgens de wensen van opdrachtgevers en gebruikers. Het gebouw heeft afzonderlijke gebedsruimten voor de Turkse en Marokkaanse gemeenschap. De ruimten van de Marokkaanse en Turkse instellingen hebben elk een eigen entree die echter ondergeschikt zijn aan de gemeenschappelijke, monumentale hoofdentree in het hart van het gebouw. Alle ruimten liggen aan het centrale trappenhuis. Bovenin het gebouw is een gemeenschappelijke cursusruimte gesitueerd, waar de culturen elkaar ontmoeten en waar een brede erker zicht geeft op de omgeving.

Het plein voor het gebouw versterkt het openbare karakter van het gebouw. Het vormt een gecombineerde ontmoetingsplek voor jeugd en buurtbewoners.