Den Elzent

Ter voorbereiding op de samenvoeging van Eindhoven en de omliggende dorpen werd in 1918 door J. Cuypers en L. Kooken een uitbreidingsplan gepresenteerd, om na de annexatie gericht te kunnen werken aan een heldere stadsstructuur.

Na de annexatie van de omliggende gemeenten in 1920, werd een eerder uitbreidingsplan uit 1918, gebaseerd op de tuinstadgedachte, verder uitgewerkt. In gebied Den Elzent was een villawijk gepland. 

In gebied Den Elzent was een villawijk gepland. De eerste bebouwing in Den Elzent verschijnt aan het begin van de jaren 20 aan de Jan Smitzlaan, Elzentlaan, Tollenslaan en Vondellaan. Pas na 1925 komt de bouw van woningen goed op gang door de groei van de industrie en de daarmee samenhangende vestiging van hoger opgeleid personeel in Eindhoven.

Pas vanaf 1930 werd er gebouwd ten zuiden van de Dr. Schaepmanlaan. In 1930 bouwde Philips twee gezellenhuizen aan de Jonckbloetlaan en Alb. Thijmlaan. Vanaf 1935 volgen de villa's aan de Broerelaan en De Genestetlaan. Na de Tweede Wereldoorlog werden pas vanaf 1950 de overige nog braakliggende percelen bebouwd. Ook werden in die tijd de Coornhertlaan en de Karel van de Woestijnelaan toegevoegd en bebouwd.

Door de inklemming tussen Dommel en Stadswandelpark, het gebruik van gebogen straten en de overwegend vrijstaande of dubbele woonhuizen heeft de wijk alle karaktereigenschappen van een tuinwijk. Met name het noordelijk deel is stedenbouwkundig van belang omdat dit is gerealiseerd op basis van de vroegste uitbreidingsplannen van Cuypers en Kooken. Ook de hoogwaardige samenhang tussen bebouwing en groen is van belang.

Vanaf die tijd nam ook de aantasting van de wijk aan de oostzijde een aanvang. Met de aanleg van de P. Czn. Hooftlaan en de vervanging van bestaande villa's aan de Stratumsedijk bepalen grootschalige gebouwen het beeld van de oostgrens van de wijk.