Wees- en Oudeliedenhuis

De transformatie van het Wees- en Oudeliedenhuis in het hartje van Leiden betreft een innovatieve woonvorm, geïnitieerd door acht bevlogen 60plussers. Zij hebben in een vernieuwende samenwerkingsvorm met elkaar, met betrokken adviseurs en bouwers en met afdeling Erfgoed Leiden, het verwaarloosde Rijksmonument ‘Wees- en Oudeliedenhuis’ een bijzonder maatschappelijk en duurzaam tweede leven hebben gegeven. Een huis om oud in te worden De woongroep van acht particulieren hebben de gedeelde ambitie om gezamenlijk, compact en levensloopbestendig te wonen in de oude binnenstad van Leiden. Alle acht deelden de wens om het ouder te worden in eigen hand te houden door de faciliteiten daarvoor zelf te realiseren en ook de mentale conditie op peil te houden door betrokkenheid op elkaar en op de wereld om ons heen. De initiatiefnemers willen verantwoordelijk en toekomstbestendig met het gebouw omgaan en een groot aandeel van de gemeenschappelijke ruimte inzetten voor allerhande activiteiten. De investeringen zijn dan ook gebaseerd op die ambitie waaronder bijvoorbeeld de duurzaamheidsmaatregelen, maar ook door een groot deel van het oppervlak voor het gemeenschappelijke doel te reserveren. Daarmee is het gebouw niet alleen behouden, maar is het gebouw veel rijker geworden en kan het een nieuwe rol vervullen in het maatschappelijke leven. Het is gevormd tot een huis om oud in te worden. Innovatief zorgproject voor samenwonende ouderen Het wees- en Oudeliedenhuis aan de Middelweg in Leiden is in 1852 gebouwd in opdracht van de evangelisch Lutherse kerk. In 2012 is het gebouw in verwaarloosde staat gekocht door de woongroep van de gemeente Leiden. Vervolgens is het gebouw volledig gerenoveerd, gerestaureerd en getransformeerd, waarmee het een geheel andere uitstraling heeft gekregen met behoud van de oorspronkelijke structurele opbouw. Onder het motto, levensbestendig wonen, met een duurzame en maatschappelijke uitstraling, zijn plannen gemaakt en daadwerkelijk uitgevoerd. Voor de krakers die op het moment van aankoop nog in het pand woonden, is in goede verstandhouding een alternatief gevonden. De ingrijpende transformatie vroeg tegelijkertijd om een zeer intensieve samenwerking met historici van de afdeling Erfgoed waarbij samen is gezocht naar de optimale balans tussen de karakteristieke kwaliteiten van het Rijksmonument en de gewenste duurzaamheid om het gebouw weer optimaal geschikt te maken voor de komende decennia. Moderne appartementen Het zorgproject bestaat uit vier totaal verschillende wooneenheden met elk bijzondere eigenschappen qua daglicht, uitzicht en ruimtegebruik. De wooneenheden zijn elk circa 150 m2 oppervlak, waarbij bewust is gekozen voor maximaal twee woonlagen per appartement en een gezamenlijke lift om alle vloerniveaus toegankelijk te houden. De overige 400 m2, ruim 40% van het vloeroppervlak, is bewust vrijgemaakt voor de gezamenlijke ruimten. De gemeenschappelijke en maatschappelijke functies zijn onder andere: de grote huiskamer met café-bar, vergader- en expositiefaciliteiten, binnentuin, werkplaats voor fietsen en gedeelde wasmachines, een lift en twee logeerkamers met eigen voorzieningen. Alle appartementen zijn per trap en lift bereikbaar vanuit de monumentale centrale entreehal en de brede dwarsgang langs de binnentuin. Hoge zwartstalen glaspuien bieden maximaal daglicht en doorzicht via de gang. Elke appartement heeft daardoor uitzicht op de straat én op de tuin, profiterend van ochtend- en avondlicht. De appartementen zijn modern vormgegeven in een gerespecteerde oude omgeving. De logeerkamers zijn ook te gebruiken als klein appartement, indien permanente zorg nodig is en gefinancierd kan worden. Ondanks het historische karakter is moderne techniek ingebracht middels een warmtepomp die zowel voor vloerverwarming als koeling dient.